Władysław Pilawski

Pan płk. poż w stanie spoczynku Władysław Pilawski urodził się 29 grudnia 1913 roku w Czarnkowie w rodzinie wielodzietnej. Miał sześciu braci i pięć sióstr. Jego ojciec był kupcem i aktywnym działaczem strażactwa ochotniczego.

         Władysław Pilawski w roku 1933 jako ochotnik służył w Wojsku Polskim. Już  w roku 1934 rozpoczyna służbę strażacką w szeregach Ochotniczej Straży Pożarnej w Czarnkowie. Po odbyciu przeszkolenia pożarniczego w 1935 roku podejmuje pierwsza pracę zawodową jako instruktor pożarnictwa w Rawiczu i Krotoszynie, a po ukończeniu kursu oficerskiego w 1936 roku, pracuje w Łodzi a następnie w Okręgu Wojewódzkim Związku Straży Pożarnych w Poznaniu.

W roku 1939 był uczestnikiem  kampanii wrześniowej jako żołnierz Armii Poznań. Okres okupacji pan Władysław spędził pracując w jednostkach ochrony przeciwpożarowej w Warszawie, Lublinie i Krakowie. Równocześnie był żołnierzem ruchu oporu w szeregach Armii Krajowej oraz kierował strażackim ruchem oporu „SKAŁA”. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę organizuje ochronę przeciwpożarową na ziemiach odzyskanych: w Pile, Zielonej Górze i Szczecinie.

W roku 1950 zostaje przeniesiony ze stanowiska Komendanta Zawodowej Straży Pożarnej w Poznaniu do Komendy Głównej Straży Pożarnej w Warszawie. W roku 1953 dwukrotnie aresztowany i przesłuchiwany w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, uwalnia się dzięki swojej postawie etycznej, ze stawianych zarzutów. Represje jednak nie omijają p. Władysława i 26 stycznia 1954 roku zostaje zwolniony ze służby. W wyniku przeobrażeń jakie miały miejsce w Polsce w roku 1956, nastąpiła również zmiana w życiu tak zawodowym jak i osobistym Władysława Pilawskiego.  W dniu 23 lutego 1957 roku Minister Spraw Wewnętrznych powołał Go na stanowisko Zastępcy Komendanta Głównego Straży Pożarnej, którą pełnił przez 22 lata czyli do przejścia na emeryturę. Dzięki dużemu zaangażowaniu i osiągnięciom w długoletniej służbie pożarniczej, zdobył zaufanie władz i przełożonych oraz poszanowanie i szacunek współpracowników i podwładnych.

         Władysław Pilawski  przez całe swoje zawodowe życie był wierny profesji św. Floriana, podnosił swoje kwalifikacje i umiejętności, szkolił młodych adeptów ale przede wszystkim opracowywał i wydawał publikacje poświęcone historii pożarnictwa w Polsce. Zawodową przygodę ze strażą pożarną rozpoczętą w roku 1935, a zakończył po 44 latach nienagannej służby w 1979 roku.

Płk. poż. w st. spocz. Władysław Pilawski był wielokrotnie odznaczany, m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Komandorskim i Kawalerskim Orderami Odrodzenia Polski, Złotym Znakiem Związku OSP, Honorowy Obywatel Miasta Czarnkowa oraz szeregiem innych odznaczeń krajowych i zagranicznych.        W roku 1993 Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek Kapituły Medalu nadał Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego za wybitne zasługi dla ochrony przeciwpożarowej i za pionierską działalność dokumentującą historię polskiego pożarnictwa.

Spod pióra Dostojnego Jubilata wyszło kilka cennych opracowań poświęconych historii straży pożarnej w tym: monografia „Historia prasy pożarniczej 1882-1995”, „Ochrona przeciwpożarowa Czarnkowa, powiatu czarnkowskiego, czarnkowsko-trzcianeckiego”, Ochrona przeciwpożarowa Wielkopolski 1459-1950”.

W ciszy i spokoju  rodzinnego miasta Czarnkowa pracuje nad dokumentowaniem dziejów ochotniczej i zawodowej straży pożarnej Czarnkowa i woj. wielkopolskiego.

Będąc obecnie osobą wiekową stale zadziwia jasnością umysłu  i siłą charakteru. Jako członek Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego-Koła w Czarnkowie jest autorem części opracowania poświęconego Powstaniu Wielkopolskiemu w Czarnkowie i rejonie Czarnkowa. Czynnie uczestniczy w pracach Towarzystwa mającego przybliżyć wydarzenia tamtych lat  - tym cenniejsze iż w trakcie ich trwania miał 5 lat. Do dnia dzisiejszego bardzo aktywnie współpracuje tak z Towarzystwem jak i z Muzeum Ziemi Czarnkowskiej oraz z Komendami Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie, Poznaniu i Czarnkowie.